Iconography. Allegrezza. Number 1 out of five. Monteverdi's Orfeo begins with the marriage of Orpheus and Eurydice. An Arcadian landscape in the background, a lot of party and dancing and lute music from the bard himself. Flowerbed and the Danse of Matisse. Planets and stars. Barbara Hepworth's abstract work is entitled Orpheus II - denotes the lyre or lute, a notation key and the musical rhythm. According to De Ripa, Eurydice is wearing a multicolored (wedding) dress that flows into the flowery grassland where the danger, the snake, is already lurking. Later the story is about 'don't look back', here the other way around in happier times - bride and groom do look at each other. The demigod also upwards. The love is concluded with De Kus by Jeroen Henneman, topical because the statue was actually removed by the municipality and has been without a trace for a while. Incidentally, Henneman copied the performance from Dali. Better well borrowed than ... for me too.
(excuse for mediocre English)

Iconografie. Allegrezza. Nummer 1 van de vijf. Monteverdi's Orfeo begint met het huwelijk van Orpheus en Eurydice. Een arcadisch landschap op de achtergrond, veel feest en dans en luitmuziek van de bard zelf. Bloemenperk en de Danse van Matisse. Planeten en sterren. Het abstracte werk van Barbara Hepworth heeft de titel Orpheus II - duidt op de lier of luit, een notatiesleutel en het muzikale ritme. Eurydice heeft volgens De Ripa een veelkleurige (trouw)jurk aan die overgaat in het bloemrijk grasland waar alreeds het gevaar, de slang, op de loer ligt. Het verhaal gaat later over 'niet omkijken', hier nog omgekeerd in gelukkiger tijd - bruid en bruidegom kijken elkaar wel aan. De halfgod ook naar boven. De liefde wordt beklonken met De Kus van Jeroen Henneman, actueel omdat het beeld in het echt is weggehaald door de gemeente en een tijd spoorloos is geweest. Overigens heeft Henneman de de voorstelling afgekeken van Dali. Beter goed geleend dan...... geld ook voor mij.