Iconography. Colerico. Orpheus does a heroic act (Colerico - the fiery temperament). Against his nature, he goes into the underworld when Charon, the ferryman, has been put to sleep on this side of the Styx by his sweet strings. He grabs, steals, the ferryman's boat, and rows through the hell gate himself to ask the gods to get Eurydice back. If not, he would rather stay in the realm of the dead.
In the (blurred) background, two images of this Orpheus story are mixed together: a painting by Patinir and a contemporary computer drawing of 'the black river', still clearly visible in the middle. The river, flowing into the Gate of Hell, also the title of Rodin's greatest work, on top of which are depicted the 3 shadows (of death), which I use here, in contrast of the three graces. Orpheus is not in the picture. Let's say he has already passed through the gate, the way to chapter 4, despite the warnings from the statue group. On his journey he is accompanied by the personification of Hope, the beautiful young girl, a hippie with a garland of flowers on her head and in a green dress, green with clover leaf). Hippies were often provided with the attributes such as flowers, wreaths, jewelry, non-flowery clothing, etc. that are often mentioned at Ripa. That also gives to enjoy. Let Orpheus go. The sleeping ferryman, Charon, is depicted in a famous portrait of David Beckham. In the National Portrait Gallery in London, this image, an approx. 2 hour video recording (in a loop) of the sleeping David, hangs among all the celebrities of English history. The choleric is asleep, the head with the protruding eyes is the older symbol of the 'ascending nature'. Together they lose it here to the music, one of Picasso's still lifes with guitar.
(excuse for mediocre English)

Iconografie. Colerico. Orpheus doet een heldendaad (Colerico - het vurige temperament), tegen zijn natuur in, hij gaat de onderwereld in als Charon, de veerman, door zijn zoete snarenspel is ingeslapen aan deze zijde van de Styx. Hij pakt, steelt, de boot van de veerman en roeit zelf door de hellepoort om de goden te vragen Eurydice terug te mogen krijgen. Zo niet, dan blijft hij liever in het dodenrijk. Op de (vervaagde) achtergrond zijn twee afbeeldingen dooreen van dit Orpheusverhaal: een schilderij van Patinir en een hedendaagse computertekening van 'de zwarte rivier', in het midden nog duidelijk zichtbaar. De rivier, loopt uit in de Hellepoort, ook de titel van het grootste werk van Rodin, waar bovenop de 3 schaduwen (van de dood) zijn verbeeld, die ik hier gebruik, de tegenstelling van de drie gratiën. Orpheus is niet in beeld, 5x is te veel van het goede. Laten we zeggen, dat hij reeds door de poort is gegaan, de weg naar hoofdstuk 4, ondanks de waarschuwingen van de beeldengroep. Op zijn tocht is hij begeleid door de personificatie van de Hoop, bij Ripa weer het mooie jonge meisje, met een bloemenkrans op het hoofd en in een groene jurk, groen van het klaverblad. Meestal kies ik om het copyright te ontsnappen foto's van vroegere tijd. Hippies waren vaak voorzien van de attributen als bloemen, kransen, sieraden, niet verbloemende kleding enz. die bij Ripa nogal eens genoemd worden. Dat geeft ook te genieten. Laat Orpheus maar gaan. De slapende veerman, Charon, is verbeeld met een beroemd portret van David Beckham. In de National Portrait Gallery in Londen hangt dit beeld, een video-opname van ca. 2 uur (in een lus) van de slapende David, tussen alle beroemdheden uit de Engelse geschiedenis. De cholericus slaapt, de kop met de uitpuilende ogen is het oudere symbool van de 'oploopende nature'. Samen verliezen ze het hier van de muziek, een van de stillevens met gitaar van Picasso.